De Belichtingsdriehoek is als de bouwstenen van een fotograaf. Stel je voor dat je een schilderij maakt. Het diafragma is als de grootte van de kwast die je gebruikt - een kleine kwast voor fijne details en een grote kwast voor brede streken. De sluitertijd is als de tijd die je hebt om verf op het doek aan te brengen - kort voor snelle streken, langer voor meer gedetailleerd werk. De ISO-waarde is als de helderheid van je kleuren - hoger voor levendige tinten, lager voor subtielere tinten.
Door te spelen met deze drie dingen, net als een schilder die kwasten, tijd en kleuren kiest, kan een fotograaf de juiste balans vinden tussen licht, beweging en helderheid om het perfecte beeld te creëren. Zo wordt de Belichtingsdriehoek de basis waarop prachtige foto's worden opgebouwd.
Stel je voor dat je een foto neemt dan zijn deze 3 dingen dus van belang:
1. Diafragma Dit is als de 'ogen' van je camera. Als je het wijd open zet (klein getal zoals 2.8), komt er veel licht binnen en wordt de achtergrond wazig. Als je het kleiner maakt (groot getal zoals 16), komt er minder licht binnen en is alles scherp.
2. Sluitertijd Dit is als een knipperend oog. Als het lang open blijft (1/2 seconde), komt er veel licht binnen en kun je beweging zien. Als het snel sluit (1/1000 seconde), komt er minder licht binnen en bevriest het beweging.
3. ISO-waarde Dit is als het aanpassen van hoe goed je kunt zien in het donker. Als je het hoger zet (zoals ISO 1600), kun je in het donker zien, maar het kan korrelig worden. Als je het lager houdt (zoals ISO 100), is het minder korrelig, maar heb je meer licht nodig.
Dus, door te spelen met deze drie dingen, kun je je foto's lichter of donkerder maken, beweging vastleggen of stoppen, en zelfs beslissen hoe scherp de achtergrond is!
Reactie plaatsen
Reacties