Ik gebruik fotografie ook als een manier om dieper na te denken over filosofische ideeën, vooral over dingen die wat meer buiten het direct waarneembare vallen. Fotografie, normaal gesproken gericht op het vastleggen van de zichtbare wereld, krijgt voor mij een nieuwe betekenis als het gaat om het vastleggen van ideeën die niet zo tastbaar zijn. Het wordt een manier om abstracte begrippen in beeld te brengen, ze praktisch te laten zien, als iets dat we echt kunnen ervaren in ons dagelijks leven, in ons gedrag en in onze cultuur.
Mijn kijk op ideeën over hoe de wereld in elkaar zit, omvat niet alleen nadenken maar ook het vastleggen van hoe mensen zich tot deze ideeën verhouden. Ik kijk naar hoe deze ideeën invloed hebben op de manier waarop mensen dingen doen, zoals rituelen en gewoontes, en ik denk ook na over hoe ik zelf met deze concepten omga.
Fotografie, net als andere vormen van kunst, wordt vaak gezien als iets dat je achterlaat, een soort erfenis. De echte waarde van foto's wordt vaak pas later begrepen, als de samenleving verandert. Wat vandaag normaal lijkt, kan morgen nostalgisch of bijzonder zijn. Een eenvoudige foto van een vertrouwde plek kan later heel waardevol worden, zelfs als het op het eerste gezicht niet zo bijzonder lijkt. Door mijn lens probeer ik niet alleen momenten vast te leggen, maar ook te laten zien hoe mensen omgaan met minder tastbare ideeën in hun dagelijks leven.
Het is een soort ontdekkingsreis door de filosofie, waarbij ik probeer de diepere betekenissen van ons bestaan vast te leggen in alledaagse en misschien wel over het hoofd geziene momenten. Fotografie wordt voor mij zo niet alleen een manier om het heden vast te leggen, maar ook een manier om, na verloop van tijd, meer inzicht en reflectie te bieden.
Reactie plaatsen
Reacties